Een mooie zonnige middag, we gaan lekker naar het strand. Na wat pootje baden in de zee besluiten we richting de vuurtoren te lopen. We zullen wel zien of we er komen, misschien verkijken we ons wel op de afstand, maar al schelpen zoekend hebben we zo een stuk achter ons liggen. We lopen langs de paardenbunkers, we komen mooie zandsculpturen tegen, verlaten kuilen en uiteindelijk, na ruim anderhalf uur lopen, bereiken we de voet van de vuurtoren. Benthe zou het liefst ook meteen de trappen van de vuurtoren beklimmen, maar ik gooi roet in haar eten en stel voor omdat een volgende keer doen, want we moeten ook nog terug. Benthe is natuurlijk even teleurgesteld, maar ik beloof dat we terugkomen met de auto en dan de vuurtoren zullen beklimmen. Op de terugweg worden de beentjes van Brechtje moe en al snel valt zij bij Jan op de arm in slaap. Bij Benthe nog geen spoortje vermoeidheid en onderweg kondigt Benthe al aan dat ze nu ook wel de Avondvierdaagse met opa en oma wil lopen. Terug bij de auto hebben we denken we toch zo'n 6-7 kilometer langs het strand gelopen en we zijn dan ook supertrots op onze meiden die zonder mopperen zo'n stuk hebben gesjouwd. Een lekker ijsje was dan ook zeker verdiend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten