We zaten gezellig op het terras bij oom Wim en tante Marie aan de Wolfskuilen toen er plotseling heel laag een parachute over het dak kwam vliegen. Achterin de wei zette de parachutist na 2 uur in de lucht te zijn geweest zwevend op de termiek, zijn voeten weer aan de grond. Snel gingen we even kijken en dankzij de vele paardenbloemen in het veld, kwamen we geel van het stuifmeel weer terug.
1 opmerking:
Het is ineens zo stil op het blogfront. Is alles goed?
Liefs, Anita
Een reactie posten