Bloedprikken

Dokter Jeroen vond het verstandig om een keertje bloed te prikken, omdat Benthe wel veel moet hoesten en het vaak benauwd heeft. Woensdagmiddag uit school gingen Benthe en ik samen naar het ziekenhuis. Van te voren had ik Benthe verteld hoe dat gaat, bloedprikken. In het ziekenhuis was het bij het lab niet druk, dus waren we zo aan de beurt. Een hele aardige zuster zat klaar in de prikkamer. Ze vertelde dat kindjes van 5 jaar altijd door 2 prikzusters worden geholpen: de ene houdt de arm van het kindje vast en de ander prikt. Het was lunchtijd en de andere prikzuster was even weg naar een afdeling, maar de zuster dacht dat Benthe wel zo stoer was dat we het met 1 prikzuster wel zouden redden. Ze hebben zelfs een echte kinderprikkamer, maar dat hoefde van Benthe niet. Benthe mocht bij mama op schoot. Benthe deed het heel erg goed en de zuster kreeg dus gelijk. Tuurlijk deed het pijn en moest Benthe even huilen van de pijn, maar vooral ook de schrik van het prikje, maar het ging super en de zuster vertelde aan de andere zuster dat Benthe het helemaal geweldig had gedaan zonder de hulp van een tweede zuster. Met een mooie kikkerpleister op de arm mocht Benthe het ziekenhuis verlaten, nu afwachten of Benthe allergisch is voor andere dingen dan alleen pinda's en noten.